İbrahim Özmen Şiirleri - Şair İbrahim Özmen

İbrahim Özmen

KAYIP HAFIZ
Kelamların şoförü olmaktır gayretimiz
Lakin,
Kalem nerede, hangi şerite akıtacak meramını,
Sağ şeritte aklın, sol şeritte duygunun mahallesinde mi seyir alır ömür yolculuğu.
Bana bir şey söyle madam, ya heyecanın yahut durgunluğun rotasında akayım artık.

Devamını Oku
İbrahim Özmen

Kör düğüm olmuş harfler. aç açabiliyorsan körlüğü. çöz çöze biliyorsan düğümü.
Bir zamanların tay ruhlu sesleri, olmuş şimdi bir alfabenin esiri,
Bolu beyinin kibri korkusu sarmalamış herkesi,
ve kimse kulak kesilmiyor, duymuyor,
artık bu düğümlenmiş sesleri,

Devamını Oku
İbrahim Özmen

his dilinin lal, dilin hissettiklerinin isyan diyarı.
Bir göz, yuvasının çeperi kadar görebilir.
Çeperi dışındaki her alan kör noktadır herkes için.
Sırtını dönmekle kör olmak arasında ne fark var ARKADAŞ,
.
Geçmişin muhasebesinde, dönüp bakamıyorsak ardımıza, kör karanlık kalmışızdır bugünün arenasında…

Devamını Oku
İbrahim Özmen

ömür;
ne geçebiliyon benden,
nede geçebiliyom senden,
ne kalabiliyon bende
ne de gidebiliyon bende,

Devamını Oku
İbrahim Özmen

KİMİM

Keder gelmiş katran gölgesiyle çökmüş ruhuma,
Hiçbir ışık sızmıyor, dağıtamıyor kör gamı,
Ne olacağı belirsiz bir kıskaçta, biçare bir bekleyişim,
Çıkmaz denilmiş sokakların lambasıyım,

Devamını Oku
İbrahim Özmen

ne yapmalı ne etmeli de,
hayatı kündeye getirmeli,
şarabın kavgasını vermeyeceksek,
bu hayatı terk-i- diyar etmeli

nerden çıktı bu yazılanlar,

Devamını Oku
İbrahim Özmen

Manasını yitirmişse zamanın tüm kesitleri, isyan eder cümle kelam ve onun bileşenleri.
Koktuğum başıma geldi ey insan.
Bazı duygular varmış anlatılmaya değer,
ama öyle değilmiş onu anlatacağım kelimelerin ayağında meğer.
Söyleyeyim dilimin ucunda olanı,
indireyim kalemin son durağında bekleyen yolcuları dedim ama hiç birini yapamadım.

Devamını Oku
İbrahim Özmen

yağlı urgan ağır geliyor bedenime.
kırık dökük anlar bir ayağı aksak sandalye,,,
bakışlarımın arasında asılı kalmış ecel...
şah damarıma tünemiş azraile yazıklar olsun...
almış ganimetini şahlanmış gidiyorr.....
ah zaman ah vakit ah melek yüzlü cellat...

Devamını Oku
İbrahim Özmen

Bence madam,
rakı beyazlığıyla değil, saflığıyla güzel,
susuz yaşayabilen tek canlı türüdür bende.
kendi kendine çoğalabilen muhabbet hücresi sanki zalım..

ama ya bu mekanlar, hani şu ışıklı mekanlar

Devamını Oku
İbrahim Özmen

Mekanlar kül beşerle dolu herhal,
İzmariti bilirsin işte, hani izmaritten çekilen ruhlardan arta kalan küle dönüşmüş sanki buradaki herkes,
Yanıyor ömürleri,
Anlamak zor bu bağımlılık yaratan yanık ilişkileri,


Devamını Oku