Bir yolda yürüyorum, ıslak ve nemli,
Sapsarı her yanım, yüreğim dingin;
Keşke diyorum, keşke,
Sonsuzluğa gömülsem tam burada.
Yüreğim şişip taşıyor göğsümden,
Boğazımı sıkıyor bir el,
Ay gibidir yüreğim, güneşle parlar,
Herkes bakar, görür aydınlığımı,
O, gecenin zindan karanlığından,
Dikkatli bakan görür karanlığımı.
Okyanuslar uzanır gökyüzüne karşı,
Bir çiçeği koparmak,
Bir karıncayı ezmek,
Yahut bir yüreği kırmak kadar
Basitmiş meğer ölmek.
Bir dize karalamak,
Çokça değişti yüreğim,
Çokça yıkıldı bu benliğim,
Beni ben yapan yıkımlardı,
Yıkımlardan inşaa oldu kalbim.
Bir adam ki dünyanın merkezi,
Görmez kimseyi, yükseklerdedir kendisi,
Her bir karmaşa ona çıkar, her bir düğüm onda çözülür,
Çözümleyemediği tek şey de ucuz benliği,
Bir akşamüstü telaşındadır her an,
Bir bebek düşün, melekler gibi;
Sanki Dünya Barışı'nı sağlayacak,
Tüm dünyaya adalet getirecek gibi,
Her denklemin çözümü o sanki.
Yazarım ulan ben, yazarım,
Beş para etmem,
Beş para etmez yazdıklarım,
Ama yazarım işte,
Aşık olurum, sevilmem,
Giderim, dönemem,
Sonbaharlara gidiyorum, ey tazelik,
Geçici bir hevessin sen,
Şu düşen yapraktır sonum,
Çölde bir serapsın sen.
Elimde var birkaç ekecek,
Savrulurum Yunus misali,
Arar dururum yine İsmail'i.
Bilinmezi bulmak zor imiş
Olsan da cihanın kamili.
Yağmur damlaları asfaltı döverken,
Saçaklar yağmurun ritmini tutarken,
Sarı sarı yapraklar ruhum gibi solarken,
Gel bir anlam kat şu anlamsızlığıma.
Yağmur damlaları kristallere döndüğünde,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!