İbrahim Özdemir 2 Şiirleri - Şair İbrahi ...

SENİN UĞRUNA


Seninle berabersem yıkarım dağları,eşsiz kayaları,
Yeterki sen iste önüne sereyim ay ve yıldızları,
Gövsümü sana atılan oka kalkan yaparım surları,

SENİ ÇOK ÖZLÜYORUM BABA

Beni baba hasretiyle bıraktın,
Benim yüreğimi derinden yaktın,
Pamuk ellerini doya doya öpemeden kaybettim
Seni çok özledim baba nerdesin

SENİ

Seni çok sevmişim,
Yok evim barkım,
Ama senin gözlerinde ağlarım,
bu benim yüregim

SENİ SEVDİM KIZ SEN NEDERSİN?



Fırtınalar kopuyor yüregimde,
Uslu denizler kuduruyor can evimde,

Kan(ı)

Değil yalnızca kanımdınız
Ayrıca bir arkadaştınız
Sona kadar

KAYBOLAN İNSANLIK


Eskiden büyükler sayılır,
Güzelim gelenekler korunur,
Saygısızlıgın hesabı sorulur,

K A D I N



Onlar olmadan bir dünya düşünülmez,
Onların yaptıkları asla tartısılmaz,

KALLEŞ SAVAŞLAR


Kalleşçe yapılıyor artık savaşlar,
Beğenmiyorum dünyadaki adaletin işini,
Kesiyorlar suçsuz fidanların başını,

KIZ SEN MEYHANEMİSİN?


Beni sarhoş edip mest ettin,
O güzelliğinin ferhatıyım ben,
Şekli şaheserlik güzelliğin seni öven,

İNSANLARI GÖRDÜM
Çetin geçen kış aylarında,
Dalgarı eserken sedyede,
Buz tutmuş yollarda
Mor iklimli denen nakış tarlasında
Dört bir yanımda yok insanlarla gecem,