Öyle sessizce ağladığım geceler oldu ki,
duvarlar bile beni duymadı.
Kendimi görünmez hissettim...
İnsan, bunca insanın içinde kendini niye görünmez hisseder ki?...
Sonra şah damarıma gitti istemsizce elim...
yokluk içinde kaybolurken BANA BENDEN DAHA YAKIN OLANDA BULDUM kendimi...



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!