Ibrahim Kenar Şiirleri - Şair Ibrahim Kenar

BAHARA KÜSME



Hani bilmesem seni
Hani dokunduğum çiçek,

DELİ SEVDAM


Sen benim gecikmiş sevdamsın

Sen yaşayamadıklarımsın

SANA GELİŞİMİ ERTELEMELİYİM

Sana gelişimi geciktirmeliyim, gülleri yeminlerin mahzeninde bırakırken.
Sana gelişi ertelemeliyim bugün er yarın geç derken.
Şimdi sevinçleri ertelemeliyim diyeceğim, o da kendimizi kandırmak olacak,
Körlüğümüzün duldasında büyümüş derme çatmacilaladığımız, gafletin çorak

SENİ ÖZLÜYORUM.

Yaşamın o ince çizgisinde beyaz bulutların ötesinde.
Belki bir ırmak kenarında, gece yarısı, sabaha karşı...
Seni özlüyorum, çığlık çığlığayım...
Çocuk gözlerini kısıp öyle bakıyorsun! ..

YAHUDİ KIZI

Her sabah kalkıyorum

erkenden.

KENDİMİ ARIYORUM


2006’nın ilkbaharı,
Ve bahar aylarını karşılıyorum İsveç’te bu kez.
İnsana canlılık veren hafif bir esinti.

KIRLARDAN GELİNCİKLER TOPLAYIP GETİRECEĞİM SANA

Kırlardan gelincikler toplayıp getireceğim sana.
Kan kırmızı gelincikler
Bir gelincik bağçesi olacak etrafın,
Yemyeşil kırlardan kır çiçekleri toplayacağım sana.

ACINI KORU

Ellerim şakağım da, döne döne başımın üstünde bir kentin iniltisi.

Şükrederek bulanıyoruz rengine bu rast gitmeyişlere.

GÜLMEYİ ÖĞRET BANA

Renkleriyle gözlerini andırıyor yaz
Ellerin misali okşuyor yanaklarımı
Kötü bilinen nisan yağmurları
Sen yokken onlar bana dost olup

KAVGAM


Sevgiyi aldım,
ona değer verdim.
Sevilerimde harmanladım,