Ibrahim Kenar Şiirleri - Şair Ibrahim Kenar

SEVGİNİN TANIMI


Sen baharsın,
Bahardanda rengarenk tabiatsın.
Sen mis kokulu zambaksın,kırlarda açan.

Seni götüren bu göç yollarına yollara kin tutamam..
Seni getirecek olan da onlar,o yollar sevdiğim..
Vuslatlara ve ayrılıklara gebe yollar.
Sen de diri tutmalısın gözlerini ki
Rodoplar gibi yiğit olsun sevdamız…
Yollar misali, uzadıkça uzamalı aşk gülünün tomurcuğu…

İŞTE BENİM HİKAYEM

Bulutların narin elleri ve uçurumların mavi dudaklarında artsız bir gazel.
Kulaklarımda, adamdan saymamın mümkün olmadığı körelen yüreklerim uğultulu ikazları.
Ve şaşıp kalmamak elde mi, çürüten adımların tekrarından.
Uzun zamandır tadı eskimiş sabahlarda bir ikindi gibi gerinerek kalkarım.

Gelecek Hasreti

Baharlar soldu gözlerimde,
Görülmeyen rüzgarlar ayazında.
Sabahlar karardı gözlerimde,
Bilinmeyen karanlıklar gölgesinde.

GÖZLERİN


Yıldız yıldız parlar gözlerin
Hasretin duman duman tüter içimde
Sevdan o kadar beyaz ve masumki...

SORUYORUM


Her zaman sorduğum soruyu bir daha sorarak yazıma başlamak istıyorum.
İnsanı anlamak neden zor?
Ya da insanı anlamak gerçekten zor mu.

TUTKİ BİR KENTTEYİM

Hani bir dünya var, enleminde, paralelinde yaşadığımız. Şimdi bu dünyanın bir
yerinde, sensizliğimin koluna takılan tekilliğimin yol-yordam göstererek beni
götürdüğü yere gidiyorum. Ya da gidişlerimi hesaba katmazsam, hep bir yerdeyim.
İşte orada, sahne kurulur ve spontane bir tiyatroda oynadığımızı sanırız. Veya

YANGIN YERİ


İnsan hergün aynı acı ile yaşayabilirmi?
Aynı noktayı tekrer tekrer düşünerek.
Uçsuz bucaksız bir kanyona düştüğünü sanarak