Önce hiç bir şeyi umursamaz
edalarıyla takılırsın
sonra acaba dersin hani bir ihtimal derken
ihtimallerin sayısını artırırsın
sonra günler, haftalar hatta aylar geçer
telefonun her çaldığında yada mesaj geldiğinde,
Ayrıyken de aşık olunurmu
ya yalnızlık, yalnızlık sevilirmi peki?
Gidişinin ardından buldum ben aşkı
sen gittin ben yalnızlığı sevdim
ayrılığa aşık oldum,...
Aynen devam ediyor hayat.
tıpkı yeni yürümeyi öğrenen bir çocuğun,
düşe kalka yürüdüğü gibi yol alıyoruz..
Bazı insanların gözleride kördür tıpkı vicdanları gibi,
Göremezler gözlerinin önündeki güzellikleri..
Susuyorsam içime attığımdan yada korktuğumdan değil,
söyleyeceklerimi biriktirdiğimden susuyorum..
ağız dolusu küfürler biriktirdim BAZI'larına,
sadece doğru zamanı bekliyorum...
Aslında unutmuyor insan zamanla,
yalnızca alışıyor..
alışıyor yalnızlığa,
ve bir daha'da kimseyi istemiyor,
yalnızlığına...
Ve ben seni kaybettiğimde değil
sen benden vazgeçtiğinde bittim
şimdi nasıl doğrulur düştüğüm yerlerden
ve yeniden aşka aşık olabilirim...
Aşk iki kişilik derler ya hani,
oysa hiç bir aşk'ta görmedim,iki kişinin birbirini eşit sevdiğini..
Aşk'mı?
Ben kendini en vazgeçilmez sanılandan vazgeçtim..
ne yürekleri sönmüş ne suratları donuk insanlara rastladım.
kıçı ayrı başı ayrı oynayan ne insanlar tanıdım içi başka dışı başka,
belki hiç biride adam gibi sevmedi,
ama hiç bir aşk'ta beni ADAM'lığımdan etmedi...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!