İbrahim İnan Şiirleri - Şair İbrahim İnan

Sonra dedimki kendime:
Aynen yola devam, okumayana yazmakla birşey kaybetmez insan..

Sonra dedimki kendime:
Boşver gitsin, hiç olmadığın kadar mutlu ol,
ve koca bir yalanı küçücük bir kelimeye sığdır..
Artık seni ''SEVMİYORUM''

Hadi paylaşalım yalanları,
Seni seviyorumlarıma,
bende senilerinide ekle,
Bölüşelim ne kaldıysa
sevgimizden geriye..

yine sen düşüyorsun,
geceleri karanlık odama.
özlemin dokunuyor bedenime,
sessiz ve usulca.
gözlerini görüyorum,
tuzlu ve ıslaklar.

Yine hüzün düşüyor benliğimin,
her bir santimetre karesine.
Ben bir tebessümüne muhtaçken,
SEN gülüşlerini kimbilir kimlerle,
İsraf ediyorsun..

Sahi ya ne oldu bize;

Eylül gelince hazan mı kondu dallarımıza,
Yoksa bu kadarmıydık birbirimize?
Sahi ne oldu bize

Sahi unuttum mu sanmıştın
bir kaç gün sana dair yazmayınca
aslında hiç bırakmadım sana dair
yazmayı ama yazıp yazıp
içime attım
yani anlayacağın dilimde birikenleri

oysa bir sanattır susmak;
gidişinin ardından söylenecek onca söz varken,
yalnızca tek bir kelime kullanmak..

''Sustum''

Bir zamanlar küçük bir çoçuğun,
Bayram sabahını beklediği beklerdim seni,

Çocuk kalbimde Bayram sevinçleriydin sen,
Çocuk yüzümde Koca bir tebessüm,
O yüzdendir seni affedişim..

Soran olursa görmedim dersiniz,
zaten bir eksikti birde kendi eksildi,
öylece çekip gitti...