İbrahim Gül 2 Şiirleri - Şair İbrahim Gül 2

0

TAKİPÇİ

İbrahim Gül 2

Hadi bir intihar provası yap
Ayaklarıma taş bağla
Ve beni içine at
Kat
Sen kendini
Bana kat

Devamını Oku
İbrahim Gül 2

Bisikleti çalınan çocuk hıçkırıkla ağlıyordu. Yaşlıca bir adam yaklaştı ve "Ey oğul çalınacak hiçbir şeyim olmadı benim; gençliğimden başka; onu da ben çaldım kendimden. Aldım yere çaldım. Sen üzülme. En değerli şeyin gençliğin. Onu da senden başkası çalamaz senden. “ dedi...
Çocuk, amca “kalemimiz baştan kırılmış bizim. Öksüzüm ondandır sızım benim” dedi.
İhtiyar, ben derdini bir bisiklet sanmıştım. Meğer bin sıkletmiş, aldanmışım.

Devamını Oku
İbrahim Gül 2

Sessiz çığlığın, içimde çığ koparır,
Üzerine çiğ düşmüş diken yaprağı olurum.
Sen olurum....
Ölürüm.

Devamını Oku
İbrahim Gül 2

Benim yalnızlığım iki kişiliktir,
Saklambaç oynayan kum tanesidir, çölde.
El ele tutuşlarımda bir hafiflik vardır.
Benim yalnızlığım gölgemle.

Benim yalnızlığım seni biriktirir.

Devamını Oku
İbrahim Gül 2

Ne zaman sana tükensem gökyüzünde bir salıncak sallanıyor
Kör ebe oynuyor hayallerim.
Bir nehir bir nehri katlediyor

İlk şahidi benim, tükenişimin
Tükenişim tüketiyor; türlü türlü,

Devamını Oku
İbrahim Gül 2

Aşk bir şuursuzluk halidir. Önüne gelen her şeyi kasıp kavuran. Secde ederken secde edeni yok eden bir sarhoşluktur, o. 'Öyle sermestem ki idrak etmezem dünya nedir' demek
ızdırap ve hakikatin habercisidir. Bir şeyin ıstırabını çekmeyen, onu ne tanır ne de sever, ya. Ancak büyük insanlar acı çekebilirler… Küçükler asla. Bu hale ulaşmak isteyen ruh günahlardan temizleniyor, kendinden geçiyor, dünya cemiyetlerini, keyfiyetlerini ve fena libasını terk ediyor. Bütün bunlara temizlenme (purification) deniliyor.

Hakikatte insan ilimdir aşkla bezendiği için.
İlimse aşkın bendesi.
Tıpkı benim gibi.

Devamını Oku
İbrahim Gül 2

Nereye dokunsam sen varsın
Kargaşa var kalbimde
Ellerimde sancıları korkularımın
Hayallerin ellerimde
İçimi ısıtıyor
Üşengeç çocuklar gibi

Devamını Oku
İbrahim Gül 2

Seni Nuh’un gemisinde sevmek isterdim.
Nuh ve gemi kap ve kalp.
Öfkeyi bir mezar gibi yüreğimde taşırken;
mezarın bir karanlığın merkezi olduğunu anlıyorum ve her karanlık bana bir gölgeyi hatırlatır.
Gölgeyim ben; hıçkırıklarında boğulmuş,
bir öksüz gölge akreplerin zehrine muhtaç.

Devamını Oku
İbrahim Gül 2

Kapitalist giyotinde koparılmış

Bir baş

Gayya kuyularında istif üstüne istifim

Devamını Oku
İbrahim Gül 2

Yağmur üşüyecek
Yaprak tir tir titreyecek dalında
Gitsen beyaz siyaha küs kalacak
Yaprak ağaca küsecek

Git (me) güllerin ellerimde solacak

Devamını Oku