Seni sevmek
Seni sevmek suikasttır benim için.
Cezan kalbime merhamet beyanıdır.
Mezar hem kendini hem bizi bekler.
Sevme orucunu bozdum.
Mezar benim kalbimdir.
Benim, gene seslenen sana sevgili
İhtiyacım var; iznine
Müsaaden olursa yüreğine
Esasen gözlerimin gözlerine…
Bırak gözlerin gözlerimde kalsın
Karanlıklar kaçışıyor avuçlarımdan
Hapsoluyorum gözlerine kıskıvrak.
Gece üstüme yağıyor
Sağnak
Gölgeler Ona sığınıyor.
Kayıp şehirlerde yağmurlar
Devasız bir keder doğar ölçüsüz arzulardan.
Sen benim en çaresiz derdimsin.
Izdıraplar, çaresiz çile damlalarıdır.
Kan damıtır yüreğimde.
Katıksız bir kalpte karmaşık bir kahır gibi
Mevsimsiz açmış çiçeklerin tereddütünü
Taşırım, ellerimde kor gibi.
Ne olur sorma gözleri bakışlarında üşümüş yüzünle, ansız gelen bir sara nöbetine
Dönüşen “cansız” duygu kıranı, neden bir kır çiçeğine dönüştü
Tarifsiz bir uzamda içsiz bir zaman parçası ve tüm mekânsal tutunuşlarımın
Kalbim mezar karanlıklar mezar taşı.
Bense bendeki en saklı, azılı sancı.
Dünyadan çıktım
bir boşlukta sessiz
çığlığımı duyacak
ve bende
Eski vesikalık bir resim gibi bekliyorum
Öyle kayıtsız
Kurgusuz, kuralsız, “kuşatıyorum”
kendimi
…umarsız.
Elim hayattan temas kesti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!