İbrahim Eroğlu Şiirleri - Şair İbrahim E ...

KURTALAN EKSPRESİ...

Demiryolcu babamdan sonra,
İlk kez trene bindim.
Babam kokan istasyonlarda el salladım çocukluğuma....

İyi ki tanıdım seni yabancı,
Gülistanımın en nazenin gülü,
Senden ala gül senden öte gülüş yok…

S/aklandığım kutsal sığınak
Anlayanım

Seni yazan kalemi de günlüğü de dalgalar yuttu,
Fırtınaya yakalandım açık denizde,
Pusula yok,Fener sönmüş.!

Gözlerim yorgundu,aşk,bana rastlarken.
Dalgındım,ellerini göremedim.

Yıl 1979,
Anlamsız kavgalar zamanı...
Fransızca öğretmenime aşıktım,
Tüp,sigara,şeker karaborsaydı!
Bakkal çırağıydım,övünmek gibi olmasın!
Ben bulurdum herşeyi...

Bir Şubat gecesi,
Bulutlar yıldızlara kızgınken,
Ve mahkumken
Kentler içimde koyu bir yalnızlığa,
Telaşlı kalabalıklar getirdin,
Mehtabın yorgun hüzünlerinden,

Sana öyle alıştım ki,
Güneydoğu'nun dağları bile sevimli.!
Kokun var ölümcül dönemeçlerde,
Yollarda gözlerin el sallıyor.

Sana öyle alıştım ki...

Palmiyeler kafa tutuyor marinaya
yüreğim oltaya takılı balığın gözleri
akşam güneşimi vuruyor yine yelken direkleri
yüreğimdeki çizgiler aşka direnirken
bir yerlerde şiir gözlüm ağlıyor
emanetim duvar diplerinde

Ona rastladığımda,
Yorgundu,
Hüzün kokuyordu teni,
Kanıyordu, yitik yılları!
Islaktı, gözlerindeki aşklar.

Yedi kat göğe perde çek,
Melekler kıskanır aşkımızı
Beyaz gülüşüne nazar değer
Sana büyüme demiştim…

Ağladıkça adam oluyorum

Turgutreis'te bir akşam üstü,
Deniz,güneşi uğurlamak içim süslenmiş,
Tatilciler dönmüş,
Kumsalda aşıklar yok!

Deniz,sonbahar'a sığınmış,