ne oldu bize böyle
biz anadoluyduk
bir bahçede yedi renktik
bir bahçede yedi çiçek
sen bana az olurdun
ben sana az olurdum
yaşamak birazda tutunmaksa
az bilmeli insan
maceradır bilgi
alır gider adamı
yıldızları düşünürsün
öteler bir gizem, çeker götürür
ey yar
ıssız gecelere vur şavkını
üstümüze ay doğsun
yola besteli bir sevda gibi
adına ruhumuz gelsin
umudun doruklarına yağsada kar
hazan mevsimidir desede aynalar
yoluna bir ömür eskisede yar
ruhuma düşlerin kalır çocuksu bahar
sorma
yolcuyum
gel beni al bu gece
yol şarkıları söyle bana
kutlu yüreğinki düşlerim
büyülü denizlere gemi
sıra bizim geçiyoruz
bu yol geçen handan
haberin varmı zamandan
kaç gün akşam oldu
kaç gece sabah
umutlar kürektir
ruhumun çocuksu düşlerini
en iyi onlar anlar diye
gökte dizili yıldızlara
uzanmak gelirdi içimden
bana ışığını göster dedim
ay yüzlü sevincin yoktu
bir sabah vakti beklenen
ilk ışıkları gibisin güneşin
kuşlar cıvıldaşır,toprak devinir
her canlı bir çabayla güne bilenir
dolu dolu zinde bir ruhla uyanırda
umutlar sarar her yanını dünyanın
gizemli bir bahçedir dünya
kim bilir sabaha doğunca güneş
heybesinde bize neler saklar gün
bir beni iki yaşadık
bir sevdayı iki ben
düşleri kendine saklı
bir güzel çocuk vardı
karşı duvar önünde
sessiz sessiz ağlardı
gemi olurdu denizlere
sonsuz sulara dalardı gözleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!