bu mevsim düşler su rengi
bir yaprak düşer
kapılır gider zamana
bir yaprak daha
ağaçlar neşesiz bakar
üzgün ve birazda kırgın
bir mum yak
hüznü bitsin gecenin
bir mum daha yak
nice olsun mumlar
dağılsın gitsin karanlıklar
bu geceler aysız geceler
eylül gelince
yaşam bir tutkudur içimde
kadim gelenekler gibi
adına yürümek bu kenti
üstüne öyküler kurgulasam
yar gelir,yağmur gelir
narlar çiçek açanda
sevdalar gül kokanda
zozanda
adın bana destan gelir
güneşin büyülü bakışlarına
yedirenk yağmurlu yollara
haykıran o sessiz taşlara
ben adını destan yazdım
sürüp giden zamana
bir gece vakti uyanmıştın
yürek damgalı bir mektup almıştın
bilinmiştin
sevilmiştin
doruklara güneş olmuştun
kayıt düşen bir yürekti
döndü baktı
kabullenemedi
kendi düşen ağlamazdı
ağladı
değil düştüğüne
yaşamak birazda tutunmaksa
olacaklara hazır olmalı insan
bir belalı fırtına dolanabilir başımıza
alır gidebilir bizden bir şeyleri
canımızı
can dostumuzu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!