Her kelime bir kurşuna döndüğü zaman
ne dememi bekliyordun bilmiyorum
ben ömrümün her mevsiminde
girdim bu savaşlara
hepsinide kaybettim
Takvimlerden söküyorum artık
gün gün seni hatırlatan günleri
ve karanlıkta olsa
ruhum bedenimden çıkıp gidiyor
aldırmıyor ne ay ışıgı ne yıldızlar
ben bende degilim onlarda biliyor
Kimsesizligi tercih ediyorum
bir odada sıkışmış bir yalnızlıgı
hüzünlü şarkıları
yagmurlara karışan çocukları
dostların yerine
ayrılıklardan arta kalan acıları
Baharda seni sevmek başka
bütün yorgunlugumla
kötülüklerden arınmış sevda kalimeleriyle
gecenin karanlıgında
gökyüzünde donanmış yıldızlar ile
seni bagrıma basmak başka
Bu son dokunuşum dediginde ellerine
bir avuç gözyaşın vardı
ve yüzündeki ifadenin anlamı
hüzünlü bir roman
yarım kalmış bir şiirdir
oysa ben bütün kötülüklerden arınarak gelmiştim sana
Hayat dediğin
bir yalan abi
kızgın bir ateşin alevi misali
yada bitmiş bir aşkın
bitmeyen acıları gibi
Yoktu aslında ömrümde kimse
ıssız bir yol gibiydim
hep birşeylere susamışlığım
bir damla yaş vardı gözlerimde
oysa dağlamıştım gözlerimi
şimdi bütün acılarım ellerimde
Ölümü hatırla
ince bir perde
gözlerin önünde
dalmış gitmişsin
üzerine karlar yagan güvercine
bir rüzğar atar insanı
bu kadar uzaklara
hiç nedenini sorma
öyle kal
kendini kendi haline bırak
Şükretmeliyim rabbime
dualarımı kabul etti diye
şimdi
seninle beraber olmanın mutlulugunu alıp
koymalıyım kalbimin bir köşesine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!