Sensizlik bir ölüm
Sensizlik bir zulüm
Ne olur bırakma ellerimi
Ne olur bırakma gülüm
Beni vuracaklar biliyorum gülüm
Yağıyordu...
Yüreğime yağmur değil
Yar yağıyordu!
Damlıyordu
Üzerime kan değil
Aşk damlıyordu!
Karanlıklar çökmüştür
Gecenin göğsüne
Sönmekte olan bir yıldız gibi
Gömülürsün içine
Gözlerindeki pırıltının
Söndüğü bir gece
Yasaktı!
Konuşmak, düşünmek, sevmek
Karşı çıkmak, isyan etmek
Farklı olmak yasaktı!
Yasaktı gülmek, ağlamak
Bilmek, sormak, gözlerini açmak
Ne zaman bitecek
Karanlık gecelerimde beni boğan yalnızlık?
Ne zaman karımın saçlarını okşayıp
Çocuğumun ilk söylediği kelimeyi duyacağım?
Ne zaman!
Geçmiyor zaman! ..
acı bir ses geliyor kanlı sokaktan
belki de bir gariban düşmüş takattan
karnı aç çoktandır belli şakaktan
hergün bir umut bekler sabah şafaktan
hergün bir kodaman geçer sokaktan
bağırır çağırır çık bu sokaktan
Gece...
Ay ve yıldızlar var
Yatağımda kokun duruyor
Ay ve yıldızlar karşımda duruyor
Gözlerin başka baksın bana
Sahtekar duslerin amansiz yolcusu
Guluslerini geceye yasla
Sen varsan eger orada
Amansiz bir kavga var!
Bu ask olur,
Urfa akşamları geliyor aklıma
Dengbejlerin sesini duyuyorum uzaktan
İlahiler çalınıyor kulağıma
Def sesleri ile ritmik bir müzik
Urfada akşam...
Mevsim sonbahara dönüyor sanki akşam olunca
Neyi, neden, niye yaptığını
Bilmeden
Ulaşılamamanın sancısı
Yalnızlığın acısı
Bu yüreğimdeki sızı ne?
Beni yiyip bitiren sancı ne?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!