İbrahim Çiçek Şiirleri - Şair İbrahim Çiçek

ALLAH görmek için iki göz vermiş
Gerçeği görmeyen gözü neyleyim
Harama bakmasın helâlı görsün
Helâlı görmeyen gözü neyleyim

Ekmek vermiş yemek vermiş aş vermiş

Herkes Âdemin oğludur
Senlik benlikte ne diye
Gök kubbe ortak malımız
Ayrılık gayrılık niye

Dünya bahçe bizler bağız

Gül gibi yüzleri vardır,
Minik minik öğrenciler
Dinlerseniz sözüm budur
Minik minik öğrenciler.

Tanışmayın sigarayla

Bir gönülde tüter ise sevdası
Sevdasına bağlı olur o insan
Ona yardım eder elbet mevlası
Mükâfatı haktan alır o insan

Aşık olmalıdır hep davasına

Müslüman’ı Müslüman’a kırdıran,
Ne dostumuz ne de insan olamaz!
Teröristlere ordu kurduran,
Ne dostumuz ne de insan olamaz!

Ülkeleri bölük bölük böldüren,

Yarim senden ayrılalı
Kalbim delik deşik oldu
Budur ayrılık kuralı
Sinem bölük bölük oldu

Deryalar denizler çağlar

Hey gidi hey koca dünya
Bana niçin çok dar oldun
Bütün âleme genişsin
Bana niçin çok dar oldun

Hayatımı sana verdim

Ömür su gibi akıyor,
Doğanlar bir gün ölecek.
Ya ağlayıp ya gülecek,
Doğanlar bir gün ölecek.

Hayat kısadır, çok kısa

Kanattılar bağrımdaki yaramı
Derdime bir derman bulan olmadı
Lokman hekim bulmadı çaremi
Yarama bir merhem süren olmadı

Çileyle yaşadım ağrıdı başım

Bayramda suratsız ziyaret olmaz,
Ziyaret gönülden, kalpten olmalı.
Bir kuş gibi uçup gider büyükler,
Ziyaret gönülden, kalpten olmalı.

Sözüm ramazanı, iftarı bilmeyenlere;