İbrahim Çiçek Şiirleri - Şair İbrahim Çiçek

Bir name yazarak cana gönderdim
Bilmem namem neden ona varmadı
Üzüntümü kat kat arttırdı böyle
Bilmem neden namem cana varmadı

İçimdeki duygu ona can diyor

Her evde var bir misafir odası
Yüzler gülmez dostlar gelmez doğrusu
Müze olmuş odalar misafirsiz hepisi
Yüzler gülmez dostlar gelmez doğrusu

Odalar kilitlidir koltuklar tozlu

Yaradan halk etmiş koca dünyayı
Kaynağa bağlıdır bu necip millet
Ruhuna işlenmiş farz ile sünnet
Örfüne bağlıdır bu necip millet

Haktan almış emri ondandır payı

İçimden bir his dürtükler beni
Uykudan uyan kalk ne duruyorsun
İslam dünyasında kanlar akarken
Sorarlar hesabı ne uyuyorsun

Zindan oldu dünya kana bulandı

Altmış yaşı devirdi bu garip başım,
Daha nefsim hiç doymamış dünyaya
Nasıl geçti anlamadım bu yaşım,
Daha nefsim hiç doyamamış dünyaya.

Bu dünya geçicidir anlaması zor,

Nefsimle bir ömür girmişim cenge,
Bir türlü seninle anlaşamadım.
Anlaşıp da kuramadım bir denge
Bir türlü seninle anlaşamadım.

Dahasını dahasını istersin,

Dünya kuralı devri âlemden,
Neler duydun ne işittin ne gördün?
Bir mesaj aldın mı esen yellerden
Neler duydun, ne işittin ne gördün?

Gönül bir Kâbe’dir yapmalı kalay,

Oğul kız sahibi hey yaşlı peder
Yaşadığın koca tarih nerede
Yaşlanmışsın diye çökmesin keder
Yaşadığın koca tarih nerede

Koca bir ömürü nasıl geçirdin

İnsana benzemez vahşi mahlûklar
ALLAH gazap etsin ikinize de
Şaron gibi ölmeyin, hep sürünün
ALLAH gazap etsin ikinize de.

Dermansız dertler hep sizi bulsun,

Güneşle dünya arasına ay girerse eğer;
Dünya neye yarar, ay neye yarar.
Zindan gibi olur bütün yer ve gök,
Güneş neye yarar, ay neye yarar.

ALLAH ile kul arasına dünya girince;