İbrahim Çiçek Şiirleri - Şair İbrahim Çiçek

Yeri göğü yoktan var eden kudret,
Nereye baktıysam hissettim seni.
Bin bir çeşit meyve farklı farklı tat,
Nereye baktıysam hissettim seni.

İçimde süslerim öz benliğini,

Dünya dediğin bir büyük kafes
Baki değildir dünya eğleme heves
Dünyaya gelişimiz imtihandır ne gürle ne es
Gömleğin yalnız kefendir ne cübbe ne fes
Dünyada iken muhasebesini yap hesabını kes
Bir gün gelecektir kayıptan bir ses

Herkes Adem’in oğludur
Hoşgörülü olmak gerek
Hakka giden yol bu yoldur
Hoşgörülü olmak gerek

Dört kitapta böyle diyor

Her bir yavrum başka yerde,
Gönlüm nasıl hoş olacak?
Torunlar düşürdü derde
Gönlüm nasıl hoş olacak?

Dar günümde olmayınca,

Şaşırdın mı yolunu toparlanmak zor olay
Çalış iki cihanda işlerini kıl kolay
Aklını başına al kimseyle etme alay
Mutluluk ince bir şey ne köşk lazım ne saray
Daima aşağı bak yükseklerden hiç uçma
Dost kapısı emindir sakın kenara kaçma

Bir kız gördüm şu çeşmenin başında;
Sordum sual ettim on beş yaşına.
Simli gaftan giymişti garşımda
İlk bakışta içim cızz eyledi.

Hilallenmiş sanki ayın yarısı;

İçki içmek zararlıdır
Bunu bilmeyen var mıdır
Ölüme gitmek kar mıdır
Bırak artık bu içkiyi

İçki ocaklar söndürür

Ramazan iftarında gelinir aşka;
İftar vermeyen kalpler daralır.
İftar sofralarının havası başka,
İftar vermeyen kalpler daralır.

İftarda büyükler olur baş tacı;

Çamur at iz kalır diye bir söz var
İftira atmak büyük günahtır
İhtilaf var ise hakemlere git
İftira atmak büyük günahtır

Hesabını ince ince tekrar yap

İnsanların tek bir yüzü olmalı
Ara bozan iki yüzlü iki yüzlü
İnsan deyip güvenmeli
Ara bozan iki yüzlü iki yüzlü

Ara bozup gaz verenler