Bir sır ki saklarım içimde
Döner dururum kısır döngü içinde
Oksijen vücuduma yetmez
Nefes alamam, dar kafes içinde
Bir ağıt ki tutarım içimde
Avcum diğer avcumla kenet
İmzalamışlar ömür boyu senet
Düşümde gördüm geçen
Aynı böyle bir iskelet
Yüreğimin göbeğinde ziyafet
Çınar tek başına ne yapsın
Güneş hep tepeden vuruyorsa
Gideceksen durma git altından
Gölgesi sana yetmiyorsa
Bakma sen, çok koymaz ona
Gergin bir ip var, ipince
Yürür bir adam üstünde
Dayanabilir mi bilmem
Ayağında ne bot var, ne çizme
Yürümeye devam eder sakince
Bir resimdim evvelden
Çizgiler oynadı yerinden
Oldum farklı bir desen
Düzelmez artık ne desen
Bir bahçeydim evvelden
Uykum yine bölündü
Saat gecenin dördü
Pencereden çıkardım başımı
Etrafı seyrediyorum
Sessizlik lisanını öğrendim
Hep aynı terane
Tam uyuyacağım
Aklıma düşüyorsun yine
Uykumla alıp veremediğin ne?
Ne yalan söyleyeyim
Yılların ürettiği
Alındaki o yollarda kayboldum
Zamanın tükettiği
Hırçın bir ömre hapsoldum
Sabretmiştim oysaki
Güldürmedi yüzümü
Dinlediğim hiçbir melodi
Ya da izlediğim hiçbir komedi
Sığındım yıldızlara
Ama medette ummadım
Kapattım gözlerimi
Labirenti anımsatıyordu hayat
Tam hızlanıyorum derken
Keskin bir viraj çıkıyordu karşıma
Neyse, yavaşlayıp dönüşü yapıyordum
Ardından gaza yükleniyordum derken
Hoppala!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!