İnsanlık ölmüş diyorlar
Varmıydıki zaten ölsün
Ardından ağlayanı yok
Karaları bağlayan çok
Parayı gören şaşırdı
Deli gönlüm sana intizarım var
Hal bilmeyenler yol etme beni
Eksik alıp sattıysam yine kar
Hal bizmezlere kul etme beni
insan kendini bilince insandır
Yoksa mahlukattan bir farkı olmaz
Sanmayın sözlerim sürçü lisandır
İnsanın insanlıktan başka ırkı olmaz
Bir damlayız bu ummanda
Dağlar dağla ıssız dağlar.
Dağlar yüreğimi dağlar.
Akar boz bulanık çaylar.
Dağlar dağlar ciğerimi dağlar.
Engeller oldun yoluma.
Sana değil yaradan benim isyanım
Böyle gelmiş böyle giden diyene
Kadere inanmam bende düşmanım
Böylesi zulme benim isyanım var
Her olup biteni sineye çektik
Avazımı sağır sultanlar duydu
Bir sen duymazdan geldin felek
Kaypaklar sapa yollara uydu
Şerbet diye agu bana içirdin felek
Gölge oldun peşime benim
Ben yârimden ayrılalı
Kan revandır gözüm yaşı
Onsuz yaşam haram bana
Kan revandır gözüm yaşı
Karagün dostunu mumla ararım
İyi günün dostu çoktur bende
Günbegün katmerlenir zararım
Cevap müşkül amma yanıt yoktur bende
Tırnağın varsa başını kaşı
Mart ayı acı verir bizlere
Kara toprak doldu kara gözlere
Sen kalk oğul anan ölsün yerine
Kara kuzum diye ağlar sızlarım
Yerin dolmuyor senin körpe kuzum
Buram buram geliyor sılamın kokusu
Hasret kaldım baharına yazına
Fısıldıyor kulağıma ilkbaharın şarkısı
Karartım o tepelerde geziniyormu
Kalemine sağlık