İbrahim Atılmış Şiirleri - Şair İbrahim ...

Sen
Kafesinden kacmis bir muhabbet kusu
Ben
Yapraklari dokuk,
Kurumus dallariyla
Bir kok agac

Gogsumde yildizlar acmis tel tel
Ellerim nasirli emek emek kazma kurek
Gozleeimde isildayan gecen zamanin sizisi
ve
alnimda ki sar ucurumlar suskunlugumun yazgisi
Kan revan icinde gectim yedi erdem vadisini

Sarıldıkça hayallere, hep yakalanırsın gerçeklere
kanunu bu dünyanın
her seferinde
Geldikçe aklına
hüzünlenirsin o güzel anlar,
unutmak istersin ağlarsın...

Sevme be gönül,
dalarsan efsunlu bir hayale,
kıyamet kopsa
uyanamazsın.
bir sitem etse sinesinden feryat figane,
bir daha böyle

Ahh siz kadınlar kadınlar..
Güneşten önce uyanıp sabahı doğuranlar..
Ne sizle oluyor bu hayat nede sizden gayrı
Belli sizin dünyanız bizden çok ayrı...
Seveni sevmezsiniz, sevmeyeni üzmezsiniz
Saklı gizli kıyıda köşede gezersiniz

Ben su gibiyim azizim..
huysuzluk etmem
beni saran kabın şeklini alırım
muhafaza ederse bir ömür onda kalırım..
Kırılırsa kap inceden de olsa
çatlamışsa bir kere çare yok tutamazsın beni

Tanistieayim dedi adam
Bu yanimfaki bayan,
Iyi ki varim
Solan omrumde ikinci baharim
Hasretim, umudum
Obur yarım

İtiraf ediyorum!
Tek taraflı bir aşkın
gözü dönmüş katiliyim ben.
Acımasız yalnızlığımın savcısı,
ön yargılarımın hakimiyim,
avukata gerek yok

Düşüncelerin kemiği yok
aklına geleni söyler dil,
kolay mı bir anda sevmek, vermeden emek?
artık senin için atıyor bu yürek
seviyorum seni bunu bil.

Çam sakızı çoban armağanı umutların
hazan sarısı vedası gibi gelip geçti zaman
ve orta yerinde hasretlerin
ilk bahar hevesinde uçuşan kelebeklerin
ömrü kadardı anılarımız...
Ne hikayeler dinlemistik oysa dedelerimizden ne yiğit mazimiz vardı