İbrahim Atılmış Şiirleri - Şair İbrahim ...

Akşamcılar erkenci burada
Masalarda plastik çiçekler,
Kadehlerde rakı,
ve başımızda
bekleyen garsonun şaşkın şaşkın merakı.
Öyle ya niye geldik biz buraya?

Yargılandım Tanrıların meclisinde,
orta yerinde en ağır acıların,
karar kesindi
katlime ferman verildi
ve
En sarp kayaların göğsünde asıldım

Köklü bir kasabanın
köksüz bir ailesiydik biz.
Annem öksüz babam yetim,
has bel kader geldiğim şu dünya da
şair olmak değildi niyetim.
5 kardeştik biz aynı anne babadan

Anılarımın duvarına astığım tüm resimleri
söktüm birer birer içimden,
ne gülüşü kaldı bende
nede hayali artık kıyısında hatıralarımın.
Ah edip vah etmenin yararı yok kimseye
el yordamıyla girdiğimiz bu karanlık dehlizlerin

Gonlu yuce erenkerdeniz biz
Kapimjza gelene yok,
Culumuza oturana kalk demeyiz
Sevgi bahcesidir yuregimiz
Din, dil, irk bilmeyiz.
Sevenden gekirse sevda fetvasi

Yalnızlığımın Çölünde Kavrulan Yüreğime,
Damla Damla Düşen Yağmur Misali,
Özlemlerin ve Umutların Arasından
Süzülüp Gelen Can Gibisin.
Bilemiyorum;
Hayalmisin, gerçekmisin ?

Tanrilara feeyat ettim duslerimde her gece
Ne Thor duydu beni
Ne zeus geldi elinde gokleri yaran simsegi ile
Oysa ilk Poseidon duymaliiydi beni
Cikip gelmeliydi giz yaslarimin icinden
Uc catalli asasi ile

gerek yok kanada uçmak için aşka,
aşk gelip bulur seni zaten yüreğin varsa.
Kim ki eğer bana aşk nedir diye sorsa
yaşamaktır hayatı derim;
ucunda ölüm de olsa?

Binkere tovbe edip donsen kibleye,
Bes degil, kirbes vakit varsan secdeye
Binkere gidip geksen de kabeye
Dinler kabul etmez seni kirlisin.

Bedenini her gun kirklasalar,

Boş laflarla icraat olmaz
Ahımı alan iflah olmaz
Ben Ah etmedim hiç kimseye
Ah edenin ahı yerde kalmaz

Bu sözlerden herkes nasibini alsın