İbrahim Arslan Şiirleri - Şair İbrahim A ...

İbrahim Arslan

Sende geçtin bende geçtim o yoldan...
Geri bakma geri.
Hep ileri bak diyordun...
Herşey geride kaldı...
Ben geride kaldım.
Hiç bakmadın geri...

Devamını Oku
İbrahim Arslan

İdil: Melek'tir...
Asude'm: Nil nehri gibi kız...
Sevgi: Gül'dür annesi gibi.
...
Yazık be!
İnsan bunları bırakır mı,

Devamını Oku
İbrahim Arslan

Ben gök yüzüne baktım,
Ben gül yüzüne baktım...
Baktım bir sigara yaktım...
Ne zaman nerede.
Ve neredeyim bilmeden...
İçmezdim.

Devamını Oku
İbrahim Arslan

İki kolu açık, çırılçıplak bir kadının,
...göstermediği bir tarafı kalmamıştır artık.

E bakın, böyle kadın ne çok.

Hiç mahremi kalmamış, full naturel!

Devamını Oku
İbrahim Arslan

Yürüdüğün adımları kaç kişiyle yürürsün... Yanında değil kafan da kaç kimse vardır. Gördüğün neresi? Hangi şey içindeki yaraları azdırır. Bu roman senin romanın. Bu senaryo senin... Ve oyuncu sensin. Yan rol değil baş rol-desin!
Kendi kendini kurcalıyorsun şimdi. Kendi yaralarınla pazarlığın. Kapansın istemiyorsun, istiyorsun ki kapanmasın... Dert deşiyorsun. Dertleşemiyorsun da. Bir kuş bile bir ağaç bile dinlemiyor seni. Kendini gömdüğün yeri kendin eşeliyorsun. Senden sen bulmak için. Dna'sı bozuk bu hayatın... Gördüğün gökyüzü seni içine alan bir kapan! Yer desin seni içine almak için öyle hevesli ki... Sıkacak biraz daha belki cennetten bir köşe. Toprak olacaksın güzelim, toprak olacaksın, toprak olacağım... İyi de daha ne çektirirsin...
AYRILIK GAMI... Ayrılık gam!
Sana varmak isteyen ayaklarım o kadar suçsuz ki, sana uzanan ellerim , kollarım hiç bir suçu yok yine. Vallahi çocuk kalamamamızın suçu bu. Suçlusu herkes şu yaşamın. Kıyısından köşesinden tutmuşlar kıyısını köşesini... Sen benden ben senden ümidi kesmeyeyim de. Dertlerimi ya kime diyeyim... Dertleşmek istiyorum, dertlerimi dertleşmek. Sen de dert deşmek istiyorsun, öyle mi?
Bir futbol sahası kadar yerdeyim... Tribünler tıkabasa dolu. Kendi başıma oynuyorum şu oyunu, binlercesi beni seyrediyor. Gol oluyorum... Dert sayım artıyor... Dert doluyor kalem. Dert atıyorum kalelere... Seni dert dert ola ola soluyorum. İçimden çıkmıyorsun ki... İçimde yaşıyorsun!
Vallahi sen bunları okuyunca ağlayacaksın. Dertlerini omuzumda anlatamadım, ben dertlerimi senin omuzunda bir sana diyemedim. Mahrum ettin ya beni, mahrum ettin ya sevgiden. Sevgimden ne istedin, niye öldürdün be kadın...

Devamını Oku
İbrahim Arslan

1)
Bir amacın var mı?
Ya yamacın sonu?
Yanmanın sonu var mı?
Ne zaman bitiyor güneşin suyu...
Uzun, upuzun bir yol...

Devamını Oku
İbrahim Arslan

Düştüğüm gönlünün bir ağacıydı.
Yolun sonu vardı, sana çıkıyordu.
Beni yakan ateş değil, sevdaydı...
Bir kız bakıyordu, gözleri yaşlıydı.
Uzakları seyrediyordu öylece penceresinden...
Ben. Gidiyordum başka bahara diyerekten.

Devamını Oku
İbrahim Arslan

Sen sen gibi sev kızım.
Her insanın var bir dengi kızım...

Haktan geleni kuldan bilme kızım,
Elekte eler insanı felek kızım

Devamını Oku
İbrahim Arslan

Gider yol nereye gider bilmeden,

Sevda köyünde, sevdanın ağacında.

Belki son yaprak o.

Devamını Oku
İbrahim Arslan

Bedenimde gezindiğinde,
Bedenim de geziniyordu...
Hem develer hem keneler.
Bir ölüyordu bin doğuyordu.
Bende.
Senli yerler ve sensiz yerlerde.

Devamını Oku