Vay be fani dünya bir gül seversin uzaklarda olur,
Diken sevmezsin ayağına batar kısmetin olur,
Nerde bir çıkılmaz varsa gönlün gider onu bulur
Bulursun seversin o gül solar ortadan kaybolur.
İbrahim Akbaş
Tutmuşsam elini,
Sarmışsam belini,
Isırmışsam dilini
Ölsem de vazgeçemem.
Sana bakıp dalmışsam,
İşkenceye atsan bile,
Acı verip çektirsen çile,
Rezil edip düşürsen dile
Yine de vazgeçmem senden.
Yüreğimi yakıp atsan ateşe,
Doğduğum köyü terk ettim,
Bağı bahçemi kaybettim,
Koyun davarımı sattım
Senin için nazlı yârim.
Sensiz bir gün gülemedim,
Artık sana karışırsam namert olayım,
Bu ne diye uyarırsam derde dalayım,
Doğru yolu gösterirsem sensiz kalayım
Vurdun beni gömdün beni katilim oldun.
Akıllandım adam oldum kapandı konu,
Sevdim divane oldum o sevmedi,
Yalvardım halı oldum kar etmedi,
Vuslat dedim bekledim gelmedi
Gelmeyen vuslat daha da gelmesin.
Geceler bitmesin sabah olmasın,
Düşe kalka büyüdüm o yaşlarda kalmadım,
Ya dünya beni ya ben dünyayı anlamadım,
Çalıştım çabaladım nedense adam olmadım
Ya ben adam olamadım ya dünya bırakmadı.
Ergenliğe erecektim sevdaya tutulacaktım,
Bir elle iki karpuz tutulmaz,
Ya eş ya manita ikisi olmaz,
Yasaklar az gelir seni sarmaz
Ruhunda varsa bakidir baki kalacak çıkmaz...
İnsan bu kadar mı satılmış olur,
Seni sevdiğim,
Sensiz edemediğim,
Seninle mutluluğa erdiğim
Yalan yalan, inan bana hepsi yalan.
Seni özlediğim,
Çok dolaşmış çok gezmişim,
Benzerini görmemişim,
Senden çok yalan edeni
Bunca sene görmemişim.
Yalancısın sen yalancı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!