Avlumuz çocuk yolu,
Öğle vaktine doğru,
Bu utanmaz çocuklar
Koşarlar bağa doğru.
Çocuklar bağa dalar,
İki bin on bir yılın son aylarıydı,
Bilmem sabah öğle akşam mıydı?
Gece yarısı sabaha karşı mıydı?
Misafir vardı, Kerem’in bacısıydı.
Tarih yirmi bir kasım pazartesi,
Membran vista akrilik violet pvc silver,
Koryen çimston granit granit polyester,
Tandembox varken metale yok çekerler
İşte bizim bianco mutfak böyle bir firma.
Koryen masamız karşı "L"ceviz mutfak,
Kartonpiyer dedik Yücel ustayı önerdiler,
Montajcı dedik jeri Süleymanı gösterdiler,
Duvarcı dedik Mithat ustayı gönderdiler
Bu ustalara rağmen toparlanmadı bianco.
Alçıpancı dedik Amar ustayı gönderdiler,
Gün boyu ağlamaktan,
Geceleri aç yatmaktan,
Şu halime acımaktan
Bıktım ben vallahi bıktım.
Köyümde işsiz gezmekten,
Geceleri hasretinden ağladığımı,
Gündüzleri karaları bağladığımı,
Şu yaralı yüreğimi dağladığımı
Söyle yârim biliyor muydun?
Kapınızdan kovulduğumu,
İş aradım bulamadım,
Kız istedim alamadım,
Bu felekten kaçamadım
Bırak beni ben öleyim.
Doğarken yanlış doğmuşum,
Sevdiğim vardı acımadan aldın elimden,
Ayrı koydun mahrum ettin zevkimden,
Daha neyim kaldı ne istiyorsun benden
N’olur felek bırak artık bırak yakamı.
Hep ağlattın yaş tükettin gözümden,
Mardin Acar köyün havasını taşını toprağını,
Stadyum kadar büyümüş yükselmiş taş ocağını,
Rahmetli Dedemin iki katlı tarihi konağını
Özledim gurbet bırak beni ben sılama gideyim.
Hısım akraba ana baba amca dayı hepsi sılada,
Ömür gitti çürüdü bekâr kalamam,
Seni buldum başkasını bulamam,
Bırak sevgilim bırak şu keçi inadı
Ben seninim başkasının olamam.
Çiçek açan ağaç meyvesiz kalmaz,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!