Kadın anadır seni beni doğurandır,
Yemez aç kalır sofraya buyurandır,
Açlıktan nefesi koksa da doyurandır
Kadın Gül'dür gül koparılmaz koklanır.
Kadın ana, kadın, bacı kadın yardır,
İstanbul’da bir Acar kent bir Avcılar,
Mardin’de ise bir Acar köy bir Avcılar,
Biri Acar diğeri Avcılar komşu bunlar
Dayı yeğen olmuş artık kopamazlar.
Vaktiyle kavga etmiş kafa yarmışlar,
Hani Acar Köyü vardı,
Evler kıbleye bakardı,
Her taraf çiçek açardı
Çiçekleri mis kokardı.
Yardıma herkes koşardı,
Davul zurna kemence bağlama ut,
Kumar içki kaçamak hepsi mevcut,
Boğaza kadar pisliğe bulaştı vücut
Hata ettik hatalıyız affet bizi ey yaradan.
Yıktı talan etti dur demedik elimize,
Bu gün hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyorum
Nedenini sormayın bende bilmiyorum
Ama gerçekten doyasıya ağlamak istiyorum
İçimi döküp şöyle bir kendimden geçmek istiyorum.
İyi değilim kötü hisediyorum kendimi
Dostu dosta kırdırırsın sebepsiz,
iki taraf masum birbirinden habersiz,
keşke anlasalar ikisi de günahsız
Ah ulan aşk ah ne de acımasızsın.
Neler dönüyor neler bir bilseler,
Nasihat edeni adam saymaz bozarlar,
Doğru söyleyeni yedi köyden kovarlar,
Dost ahbap bilmez mezarını kazarlar
Ah dünya ah neler neler dönüyor sende.
Yoldan çıkanın haddi hesabı yok sende,
Çocuktuk boş kaset gibi birşey bilmezdik,
Kışın kar üstünde hoplar zıplar üşümezdik,
Üşüdük soğuk aldık demez düşünmezdik
Ah dünya ah büyüdük de ne olduk sanki.
Kışın toprak damlarda taş misket oynardık,
Sana kim kazdıysa kuyu,
Onun da değişti huyu,
Ahmet kaya sen rahat ol
Mezarında rahat uyu.
Sen öldün mü sanıyorsun,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!