Eskiden İbrahim vardı,
Altında Şahini vardı,
Mardinde dükkânı vardı
Sildin süpürdün İstanbul.
Ritim diye yeri vardı,
Bende huzur bırakmadın,
Bende neşe bırakmadın,
Güldürmeyip hep ağlattın
Neşemi çaldın İstanbul.
Eskiden ben kâh gülerdim,
İstanbul çok güzel yerdir,
Benim için cehennemdir,
Zorluğu beni aşıyor
Benim için hep engeldir.
Görünürde çok güzeldir,
Bir yıl önce köyümdeydim,
Dostlarımla birlikteydim,
İstanbula geldim bittim
Koca şehre boyun eğdim.
Köyde evin reisiydim,
Bana göre değil bura,
Eriyorum dura dura,
Buralarda yaşadıkça
Erişemem ben huzura.
Ben köylüyüm değişemem,
İstanbul’da yağmur yağar,
Yolu trafiğe kapar,
Alçak evlere su basar
İstanbul’da bir kış günü.
İstanbul’da yağan dolu,
İstanbul’da yaşıyorum,
İki üçte yatıyorum,
Saat on ya on buçukta
Uyanıyor kalkıyorum.
Yatağımı topluyorum,
Kadın evde koca işte,
Dünya kanunu bu işte,
Koca eve geldiğinde
Kadın karşılar girişte.
Kadının yeri evidir,
Susık kameraman oldu,
Tüm çektikleri bozuldu,
Bu çekim zamanlı dedi
Bundan moralim bozuldu.
Çekimler senin neyine,
Akrabalık olmasaydı kaçıracaktım,
Kalbimdeki özlemini bitirecektim
Çekilmez acı dertlere son diyecektim
Ama maalesef ikimizde akrabayız.
Annen harap etti filiz veren bağımı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!