İbrahim. Şiiri - Veysel Şimşek

İbrahim kardeşim Hataydan gelmiş.
Geçim çile hayatın kölesi olmuş,
Oda benim gibi sararıp solmuş,
Hayattan dersini almış İbrahim.

İnsan büyür olgunlaşır arınır,
Çaresiz garibe kimler yerinir,
Yaşı yirmi dokuz yaşlı görünür,
Daha küçük yaşta solmuş İbrahim.

Memleket havası nede hoş kokar,
Şirin hatay istanbula on çeker,
Patron direksiyon bizlerde teker,
Akbankta Güvenlik olmuş İbrahim.

Çoktur ağa patron çoktur yılanlar,
Bizlerse patrona köle olanlar,
Ne mutlu kurtulmuş gitmiş ölenler,
Benim gibi kula kulmuş İbrahim.

Sözlerim hem acı hemde ağırdır,
İsyanımı duymaz patron sağırdır,
Kölesi biz gibi binlerce vardır,
Birisi ben diğeri olmuş İbrahim.

Nefretim isyanım koca şehire,
Geçim için katlandık bu kahire,
Bitmez sıla özlemi benzer nehire,
Örneği Hataydan gelmiş İbrahim.

Veysel derki; lanet dünya anlamsız,
Yaşamak istersen olasın gamsız,
Yoksa dayın işin olmaz adamsız,
Sonunda Güvenlik olmuş İbrahim.