İblisin Yarenleri Şiiri - Bedir Kuş

Makam-mevkii, mal-mülk birer tuzak hayat yolunda,
Yitirirsen kimseler de kalmaz sağında-solunda.
Nerede kaldı şen-şakrak, şatafatlı eski günler?
Yapayalnız bir hayat, başlar içindeki sürgünler.

Şan ve şöhret cazibesine teslim olmasın ruhun,
Alkışlarına aldanma kendini bilmez güruhun.
Unutmayın sakın, her şeyin elbette vardır sonu
Aklınızdan hiç çıkarmayın bu ilahi kanunu.

Dalkavuklar, yalakaların terkeder seni birgün
Cemiyette yüzün olamaz gezersin üzgün üzgün
Zevk-i sefa ile sürersin senelerce saltanat
Fakir-fukaraya şefkat ile germezsin kol-kanat.

Tepeden bakmanın elbet olur acı faturası
Maalesef bir ömür boyu silinmez hatırası.
Olursa insanda bir nebze tevazu kırıntısı
Billahi diz çöktürürdü kişiye kalp sarsıntısı.

Kibir, insanı kardeş yapıverir mel’un iblise
Haktan uzak tutar, giydiriverir batıl elbise.
Kişi kendisini kibirden etmedikçe azade,
İstediği kadar ibadet etsin hepsi beyhude.

Ehliyetsize, liyakatsize vazife verenler
iblisin yarenleridir yetim malını yiyenler.

Bedir Kuş 05.11.2020