İblisin Kucağına Oturmak Şiiri - Zeybek ...

İblisle oturan aynı masaya,
Besmelesiz kurulur sofraya,
Uymaz ne yasaya ne piyasaya,
Her işi kalır bakaya,
Düşer tasadan tasaya.
Değil hurafe,
Tek çare sosyal mesafe…

İblisle aynı yatağa giren,
Sinek gibidir,
Hani, takılan şeffaf ve incecik o ağa,
Beyhude döner bir sağa, bir sola!
Düşmüştür bir kere tuzağa,
Gidemez gayrı uzağa!

Isınan kurbağa misali,
Yavaş yavaş çekilir derin bir batağa,
Ve alışır her tür zinaya.
Müflistir İblis,
Sürükler günahtan günaha,
Oturan kucağa,
İflah olmaz bir daha!

İblisle giren aynı çuvala,
Tapar mala mülke, paraya pula…
Gerek yoktur aramaya,
Bulur gayrı onu her tür bela…
Çoktur ibliste numara,
Müptela eder içkiye, kumara
Dadandı mı harama,
Kurtuluşunu arama!
Değil hurafe,
Tek çare sosyal mesafe…