İbaret Şiiri - Veysel Şimşek

İncedir zariftir İnsanın kalbinin köşkü,
Var ise içinde Şüpheyle kuşku,
Mecnunun Leylaya yandığı aşkı,
Aşk yanar kalbinde közden ibaret.

Düşünki herşeyin ilacı sabır,
Görürüm yaşarım her gün birebir,
Beynimizde hırsı kalpte kin kibir,
Dedikodu kavga dildeki sözden ibaret.

İnsanın kalbindeki işlevdir dürtü,
Ar ile namusu yüzünde örtü,
Bazende dost dosta çevirir sırtı,
Demekki bazı şeyler bizden ibaret.

Her yerde rezildir rezil kepaze,
İnsan nüshettesi yamyam şempaze,
Saltanatçı parayla getirir dize,
Böyle şeyler utanmaz yüzden ibaret.

Kendi yakar yıkar kendi kurutur,
Elinde fırsat varsa hüküm yürütür,
Suçluda olsa suçsuz gibi sırıtır,
Her şey elimizde bizden ibaret.

Veysel derki; kendi düşen ağlamaz,
Nasihatta etsen fayda sağlamaz,
Çok ister az ile gönül eğlemez,
Anladımki; her şey bizden ibaret.