Hayatın sancılarını kabullenişimdi,
aşkın var oluşunu anımsamak.
kapalı kapıların ardından çırpınışımdı,
tırnaklarımın bertaraf olmasıydı seni sevmek,
şiirlerin anlamına yüklemiştim seni,
özneyle yüklem gibi tek bir satırda birleştirdim birbirimizi,
kutsal yerler gibi özel ve tektin benim için,
tüm ibadetimi sana adamış,
sna var oluş sebeplerimi anlatıyordum.
birşey istemiyordum senden,
bana sundukların için teşekkür ediyorudum...
aşk, sevgi ve mutluluk...
vücudumun her hücra köşesini doldurduğun duygular,
ruhumu ele geçirme mücadelesi vermekte,
bu serseri ise kimsesiz caddelerde seni özleyip beklemekte....
Kayıt Tarihi : 23.2.2012 02:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!