9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Once upon a time, a dead raven perched,
On the sill of my mind on a gloomy night,
His body is dark like my eyes,
And it was devoid of radiance.
A sad song rose from its beak,
-Ah, the raven was making me cry-
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta