İ İnsanı insan yapan!

Rüya gibi bir gündü,
Çocuktuk daha dündü!
Aldı beni götürdü,
Geçen yıllar burda şimdi!

Güzel bir çiftlik kurmuş.
Hayvanlarla dost olmuş.
Kedisi köpeği ineği,
Sanki kardeş olmuş...

Anlattık anadan babadan,
Eşten çocuktan dosttan.
Bir bir hepsi burda şimdi,
Ah o günler hızlı geçti!

Bütün yılların yorgunluğu,
Nice gönüllerin dargınlığı.
Nefsin hırsın azgınlığı!
Muhabbete girdi durdu...

Dünyada kalan,
Mal imiş mülk imiş!
İnsanı insan yapan,
Saygı imiş sevgi imiş!

04Kasım2016/Cuma
Mustafakemalpaşa/Bursa