yerine geri koy aldıklarını gerisine karışma
yoksa..!
sararıp solacaklar avuçlarında
ve sen daha
varamadan yolun başına
şaşıracaksın yok oluşlarına
yitenlerin ardı sıra
yine yanan biz oluruz
sanma ki hiç koymaz sana
inan bana üzülürüz
yerine geri koy aldıklarını gerisine karışma
kutsal kasedeki su gibi aziz
iki damlayız biz
geri konmazsa aldıkların
çoğalmak bir yana eksiliriz.
kesme şah damarını
senden yana eğilmiş boynumun
tek başına düşecek olsam gam yemem
inan bana birlikte devriliriz.
yerine geri koy aldıklarını gerisine karışma
sarmal dizilişimizin ve
iç içe geçişimizin
insan olmaya dair
öyküsüdür bu
çaresiz deviniriz
kendimizi kuşatırız önce
sonra dişliyi çeviririz.
oysa ki biz
bu kısır döngünün
ne mahkumu
ne forsası değiliz
bunu da biliriz
yerine geri koy aldıklarını gerisine karışma
haydi gel
içimdeki kadınların
sayısına denk düşen
ve birbiriyle örtüşen
içindeki bütün adamları
taç yaprağımın üstüne dizmeliyiz.
ıslatırsa bizi çiğ
kayarsak damar damar
hele ki damlarsak yere
eziliriz.
haydi gel / koy yerine aldıklarını
tamam / sürdüğü yere kadar sürdürürüz
ama
zaman henüz / o zaman / değil
daha vakit var
hele bir gelsin
.....................
düşünürüz.
Kayıt Tarihi : 22.12.2005 00:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mine Özdemirtaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/22/i-hope-so.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!