Bir çocuk gibi
Verdiklerini
Misketlerini
Geri isteme benden
Hiç değilse;
Yaşam oyunumuzun
Mor Kırmızı! ! ..
Şimdi mor kırmızı bir akşam
Mor kırmızı bir ufuk
Ve mor kırmızı bir kumsal
Limanda büyük feneri aşan
İlk Evim! ! ! ..
Denizim,
Lacivert mavim,
Bembeyaz dalga boyu köpüklerim..
Biliyor musun! ?
Deniz hırçın...
Çabuk kesiliyor nefesim
Engeller kıyıya ulaşmıyor
Mücadele; yüreğin sesi,
Her “an”ımda ilkdi..
Bil ki;
Güneşim, ufuktan yansıyan ebruli renklerim! ! !
Yakan kırmızım, turuncum,morum
Tek tek sayabilirdim belki..
Binlerce belki de milyonlarca yıldızım..
Bu bembeyaz köpük dalgalar senin...
Göz alabildiğine kumsal senin...
hasret denizi
gözümü açıyorum yine seninle
sabah saatlerinde bir düş, hep aynı düş
uzaklardan koşarak geliyorsun
içimde dalga dalga köpüklerin
yine uçsuz bucaksız mavidesin
Ben sana mecbur muyum! ? ..
En az senin kadar....
Seni seviyor muyum! ? ..
En az senin kadar...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!