Sonsuzluğum
Yaşam yolculuğum
Mor kırmızı akşamım
Mor kırmızı şafağım
Bebeğim....
7 Ağustosum...
Adanmış Sevgiydin Sen...
Karşıma çıktığında
Adını Bıcırık koydun..
Örselenmiş çocukluğumun
Erken büyütülmüş ruhumun
Adı Pamuktu...
aslında hiç farketmemiştim o'nu..
anne olmuş..dokuz bebekli anne..
bizim sitenin karşısında çöp konteynırına yakın
bir ağaç kovuğunun altına saklamış yavrularını..
Gidip gelen elim
Şimdi son bir cesaretle
Bendeki adına
Bir dokunabilse..
Sesini duyabilse...
Sana
Aylar var seni görmedim...
Kokunu duymadım...
Keşki yanımda olsan şimdi...
Yüreğimi anlasan...
Dokunabilsen yaralarıma...
Seni ne çok özledim! ! ......
Seninle hiç gelmedik
Galata köprüsündeki meyhaneye
Ya da balıkçı restoranına
Şimdi burada kendimle
Ya da kendimden çok uzakta
Seninleyim...
Kırık beyazım, işte yanındayım..
Sen de çok iyi biliyorsun;
Hasret korların sınırındayım..
Aç kollarını, sar sımsıkı
Sabahın 09.25'i
İşler hep yoğun...
Bu yaşlar
Ne kadar zormuş bu yaşlar...
Git dersin
Git demeyle gidemezsin....
Kal dersin
Kabul edilmezsin
Büyü! ! ...
Umarım bir gün büyürsün! ..
Yaşam yolculuğunun
Büyük bölümü geride...
Önünde kalan günlerinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!