Hz. ZEKERİYYÂ (AS)

(26. Büyük Peygamber)

Hz. ZEKERİYYÂ (AS)

Hz. Süleyman neslinden, marangozdur O,
Sanatkâr, dülgerin piri sayılır O,
Yahudilere tebliğci gönderilmiş,
Beytül-Makdis halkına Peygamberdir O.

Zekeriyyâ Hakk’ın elçisi, hizmetkâr,
Mescid-i Aksa’da O’nun emeği var.
Evlad hasreti yakmakta yüreğini,
Duasında Hakk’tan çocuk istemek var.

Zekeriyyâ kavminden korkar, azgınlar.
Onların ruhunda her türlü pislik var.
Bu yüzden neslinin devamı olmalı,
Tevhid için gerekli, ulvi hizmetkâr.

İhtiyardır o kadın, çocuğu olmaz,
Der; “Yaşlandım artık, benden çocuk olmaz,”
Zekeriyyâ, Allah’a dua etmekte,
Allah’ın kudreti önünde durulmaz.

Kur’an; İmrân ve Meryem Sûresi, tedris,
Allah buyurdu; “Verilecek sana varis.”
İsmi “Yahya” sadece O’na münhasır,
Zekeriyyâ dedi; “Alametle ver his.”

Zekeriyyâ istedi Hakk’tan işaret,
Allah dedi: “Üç gün boyunca takip et.”
Çokça zikir istedi Zekeriyyâ’dan,
“Rabbini çok an ve de O’nu tesbih et.”

Kur’an; Al-i İmran bildirir O, münbit.
Zekeriyyâ’ya tebliğ Melekle varid.
Allah istedi, kadın kaldı hamile,
Cenab-ı Allah’tan gelen emir sabit.

Zekeriyyâ’nın baldızı, Hanne kızı,
Kocası İmran’dan gelmiş nur yıldızı.
Bu kızın adı “Meryem” adak Kudüs’e,
Beytül-Makdis’te söyler dua niyazı.

O Meryem büyüyordu Beytül-Makdis’te,
Hizmetkârdı Zekeriyya’yla Kudüs’te.
Zekeriyyâ O’nu gördüğünde şaşar,
Meryem yanı doluydu meyvelerle.

Zekeriyyâ baldız kızını kollardı,
O Meryem kendini Allah’a adadı.
Beytül-Makdis’te devamlı ibadette,
Rabbim hikmetiyle hamile kaldı.

O Meryem’den doğdu babasız bir çocuk,
Yahudiler, Zekeriyyâ’ya bakar soğuk.
Meryem’le zina yaptın deyip suçlarlar,
Zekeriyyâ’ya siper olur bir kovuk.

İftira gelmiş kavmi Yahudilerden,
Kaçarak kurtulmuş azgın ellerinden,
Bir ağaç kovuğunda Rabbine teslim,
Kestiler ağaçla birlikte temelden.

Yahudiler acımadı şehit etti,
Öldürdükleri güzel bir Peygamberdi.
Müstekbir plan azgın Yahudiler,
Diyarlarından da kovdular Meryem’i.

Ey insan; sende ibret al bu tasvirden,
Bir işe kalkışma derin düşünmeden,
Yahudiler, peşin hüküm vermiş daima,
Nasip almamışlar onca Peygamberden.

Tedris: Ders verme, öğretme.
Münbit: Verimli.
Varid: Ulaşan
Müstekbir: Büyüklenen, kibirlenen

Şair: Abdullah Yaşar Erdoğan