Dîvân-ı Kebîr den okunur dertler
Dâvân-a gelir bir bir zulümler
Adalet söndürür içindeki, közü
Mevlânâ okur doğru sözü.
Fîhi Mâ fih dışı aşmış
Gözleri yumuk hayat’a şaşmış
Gönlünü olduğu gibi yüreklere açmış
Mevlânâ insan ruhuna kazılmış.
Dokunsa kurumuş dallar yeşerir
Mübarek hürmetlerine eğilir sular
Doğrulukta yürür alem alkışı tutar
Mevlânâ semâ eder yer döner.
Sözleri temelde yer eder
Allem yolunda dua ile gider
Sevgi, hak yolu birdir
Kim olursan ol yine gel der
Mevlânâ yoluna bizi de götür.
Kayıt Tarihi : 29.2.2008 14:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hz. Mevlâna anısına KİM OLURSAN OL YİNE GEL
Mevlana değince, aklıma ilk gelir, hoşgörü
İslam Dininin, ana temelidir, hoşgörü
İnsanların kalbini fethetmektir, hoşgörü
Yaratılmışı, yaratandan ötürü sevmektir, hoşgörü
Yıllardır hoşgörünün simgesisin, Ey Mevlana
Ellerimizi göğe değil, açarız Mevla’ma
Konya’dan, Dünyaya ışık tuttun, Ey Mevlana
Dualarımız daim ulaşsın, Mevla’ma
Mevlana, tasavvufun babası
Çok değerlidir, üzerindeki abası
İncelik ondadır, yoktur kabası
Oraya koşuyor, Mevlana kasabası
Kâinat dönüyor, Mevlana’nın döndüğü gibi
Mevlana’nın kıymetini bilmeyenlerin, göründü dibi
Onun elinde ve dilinde, hiçbir zaman bulunmaz çivi
Mevlana ve hoşgörüden anlamayanlara, sunarım kivi
02.03.2008
Fikret Gürsoy
tebrikler
TÜM YORUMLAR (15)