Emevi Yezid’e lanettir sözüm
Muharrem ayında yanıyor özüm
Hüseyin der ağlar benim şu gözüm
Ya Hüseyin yandım yine ben sana.
Muhammed dedenle ismin sen koydun
Nefsini hırsını canından kovdun
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta