Hz. Ebubekir (ra) Şiiri - Kemal Yetiş

Rasulullah sana damat olmuştu
Ey yüceler dostu Ebubekirim.
Kolun Peygambere kanat olmuştu
Ey yüceler dostu Ebubekirim.

Bir adın Abdullah, bir adın Sıddık
Bizler ki o güzel ismin kıskandık
Ağlayu Ağlayu uğrunda yandık
Ey yüceler dostu Ebubekirim.

Şimdiki dostluklar ibrete tabi
Bulunmaz dünyada inan sen gibi
Ümmet Sahibinin ilk Halifesi,
Ey yüceler dostu Ebubekirim.

Sıdk ünvanı sana ne çok yakıştı
Kim bilir o gün yaz, belki de kıştı
Seni görmesekte namın ulaştı
Ey yüceler dostu Ebubekirim.

Ölmeden murada bir kez ereydim
Bastığın yerlere yüzler süreydim
Bir kez olsun seni düşte göreydim
Ey yüceler dostu Ebubekirim.

O nurlu kabrine varmak isterim
Mis kokulu toprağını sarmak isterim
Kemal der ki, olsun kalbinde yerim
Ey yüceler dostu Ebubekirim.