Zemheri çoktan bir ısırımlık şakaydı
korktum sanki ben değildim
gözümü açtığımda duvarlardan sakınan
kal demek çok ağır olurdu
kapı daha yüzüme çok uzakken
sade bir kahve ve şehir bir alışkanlıktır
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
iki virgül hızımı kesti,affınıza mahcuben...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta