Huzurunda Öleceğim Şiiri - Yunus Özkan

zemheride vurdu aşk
gözleri yakamozdu
susmalarını dinledi gece
ben özlediğim sesini aradım

Soluksuzdum karşında
Bilmesen de umutsuzdum
İçimin içi titrerdi
Karşında yok olurdum...

Bilmezdin...
Bilsen işini gelmezdi...
Öyle bilirdim...
Öyle hissettirdin...

Zemheri gecelerde uyuttum düşlerimi...
Kandırdım kendimi....
Yüz yüze geleceğimiz günün hayalini damıttım...

Hasret yükledim omuzlarıma
Hasretini yaşattım sol yanımda

hasret zamanı bölüp sana koşmaktan geçiyordu...
Zaman sensizliğime gömülüyordu...

Son istek gibi geçmiyordun...
geçemiyordum gülüşlerinden...
Bile bile yandım uğruna...
Sonum ol diye unutmadım seni...

Geçer, geçmez yıllar...
Gittiğin yollar dönülmez olur bana...
Kaldığın aşkları kanıma akıtma...
Savruldum rüzgarında...

Dağıldım...
Damıttım...
yandım...
aşk bitmedi...
ben sende yaşadım...

zaman geçecek...
An gelecek..
Bir gün; iki dakika bile olsa,
yakınına gelip beni tutsak alan o gözlerine hasretimi gömeceğim...
İşte o gün huzurunda öleceğim...

Yunus Özkan

11.07.2013 / 22:12