Huzurlu Şiir Şiiri - Mehtap Nur

Dedim ki ey Allah'ım, imtihanın ne hoştur,
Senin için pervane, aciz bir kul olmuşum,
Dünya servetim olsa, aşkın önünde boştur,
Senin için dökülmüş, senin için dolmuşum...

Gonca bir gül misali, vuslatınla yeşerdim,
Ne layıktır Cennetin, düşlerde gezilmeye,
Aşkınla filizlenmiş, bir mahluku beşerdim,
Alışmıştım utançtan, secdede ezilmeye...

Bırakmıyor Allah'ım, nefsim ne çok gaddardır,
Elim kolum tutuklu, ömrüm ziyan içinde,
Umut kesme sen aciz, senin Rab'bin Settar'dır,
Elbet çokça merhamet, vardır senin için de...

Gözyaşımdan her damla, her damlası aşkından,
Her damlası Allah'ım, utancımdan bir parça,
Nasıl kurtarır bilmem, beni bunca taşkından,
Çok günahlar işledim, çok savruldum hunharca...

Bilirim geçti ömrüm, kalanlarla ben kaldım,
Artık hûşû içinde, üzüntüm, huzurum da,
Zamanında nefsimle, çok hayallere daldım,
İşte şimdi Allah'ım, burdayım huzurunda...