Çağın hastalığı yalnızlık oldu
Ayrılıktan yalnızlıktan korkarım
Huzurevi yaşlı insanla doldu
Ayrılıktan yalnızlıktan korkarım
Ölünceye kadar yuvam terketmem
Evim kümes olsa sarayda yatmam
Çoluk çocuğumun yanından gitmem
Ayrılıktan yalnızlıktan korkarım
Çaresizsem devlet beni kayırır
Ancak evden beni ölüm ayırır
Merhametli kullar verir doyurur
Ayrılıktan yalnızlıktan korkarım
Bir bardak suyumu bölüp tek içmem
Kendimden geçerim vatandan geçmem
Umut der köyümü terkedip göçmem
Ayrılıktan yalnızlıktan korkarım
Kayıt Tarihi : 4.2.2008 11:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!