HUZUREVİ' ne? Şiiri - İnci Germenliler

SEN DE Mİ BENİ UNUTTUN BEY? Son günlerde, bir surat, bir surat ki gelinde, çayımı bile yarım dolduruyor bey. Allah’tan kulaklarım ağır işitiyor da duymuyorum ne söylediğini. Ama yine de hissediyorum bey, beni bu evde galiba istemiyor artık.... Hey gidi günler heeey... Oğlunu bilirsin, vur kafasina al lokmayı. İki arada bir derede, ne yapsın, ana bu. Atsa atılmaz, satsa...satılmaz. Bana artık gizli gizli sarılıyor bey... Dün aksam uyurken öptü beni biliyor musun? Nasil ağırıma gitti, nasıl. Artık akide şekeri de getirmiyor. Hani dişlerim yok ya, güya yerken garip sesler çıkarıyormuşum da, çocuklar iğreniyormus benden. Yok, vallahi yalan bey, hiç yapar mıyım ben öyle şey? Gelin çocuklara masal anlatmamı da yasakladı, üstelik seninle konuşuyormusum diye duvardaki resmini bir yere sakladı. Olsun, koynumdaki resminden haberi bile yok! Yine de beddua edemem bey. Oğlumun karısı, torunlarımın anası o. Gecenlerde üst komşular geldi, ne konuştuklarını duymayayım diye kapıyı üstüme kilitledi. Duymadım, duymadım, lakin hissettim. Düşkünler evine yatıracaklarmış önümüzdeki ay beni. Ne yalan soyleyeyim epey ağırıma gitti, epey, ha sen ne diyorsun bey. Hani bir görünsen oğluna, ne de olsa babasısın, seni dinler. Bu odada oturur, vallahi hic dişari çıkmam. Akide şekeri de istemem, masal da anlatmam artik cocuklara. Ne olur, ayırmasınlar beni bu evden. Yaşayamam, nefes bile alamam. Sana ait anilardan uzak ne yaparım ben, ne yaparım? Su camın pervazında hayalin durur, çekmecelerde el izin. Bastonun hala duvarda asılı. İstemiyorlar beni artık, istemiyorlar hasılı… Hey gidi günler heeey... Hani diyorum bir çağırsan. Rüyasında bir görünsen. Seni dinler oğlumuz bey...duydun mu bey? .. Beeyyy...Yoksa, yoksa sende mi unuttun beni bey.......