Huzura Bir-İki Şiiri - Kürşat Güven

Tanrı’dan özür diledim bugün,GEÇMİŞ için…Yitirilmiş,bitirilmiş ve ötelenmiş ne varsa,hepsi için.Ve anladım ki GEÇ değil MİŞ hiçbir şey için…
Bugün özür diledim Tanrı’dan,tahrip edilmiş bedenim için,içini gereksiz hafriyatla doldurduğum şu emanet kalbim için.Af diledim işte alenen bir itirafçının sözleri gibi ve sanki onun itirafa ihtiyacı var gibi…
“Allah’ım biliyorum çok vakit kaybettim basit telaşlarda ama,daha gencim; çalışır borcumu öderim”.Cezada indirim umulan itiraflarla at başı gitse de kelimelerim,aslında sadece dertleşmekti benim niyetim.
İşte bugün özür diledim Tanrı’dan; hayıflanmayı marifet,şükretmeyi külfet bildiğim için.Aşktan pek bahsetmedim,aşkı geçin.Hani yüzüm olsa iki kelam etmeye,kelimelerim yetmez kimlere göz yaşı döktüğümü anlatmaya.
Özür diledim bugün Tanrı’dan,esen rüzgara,yağan yağmura küfür ettiğimden. “Evet Allah’ım,garip ama elektrik,su kesilince de küfretmiştim ben.Meğer aynı anda olmuyormuş hepsi birden…”
Bugün Tanrı’dan özür diledim.Bugün hayata “Ne güzelsin” dedim.Bugün gökyüzüyle barıştım,denize gülümsedim.Bugün Tanrı’yla konuştum uzun uzun,meğer nasıl paslanmış kalp denen uzvum.Bugün daha bi temiz geldi sanki hava,daha bi maviydi deniz.Aslında renk filan yok ortada,maddeye renk veren gözlerimiz. “Beyaz bak” dedi Tanrı, “Aydınlık görürsün o zaman karanlığı”.
Bugün Tanrı’dan biraz yardım istedim,bir uçurtma yapmak için buz mavisi.Hani vardı ya filmde “Özgürlüğün temsilcisi,mutluluğun habercisi”.Biraz zaman istedim Tanrı’dan mutluluğa yeniden bakmak için beyaz gözlerle.Hayatı yakalamak için tatlı sözlerle… “Zaman işine karışmam” dedi Tanrı, “O işi Azrail’e devrettim.Ama kalan ömrünü mutlu yaşa,sana sırrını bahşettim…”
Bugün mutluluğun tarifini aldım Tanrı’dan –ki zaten o baştan beri aynı tarifi veriyordu-.Ve benim lugatımla tercüme edersem şöyle diyordu:
Mutluluğu aramayın Kalamış’ta boş yere,mutluluk içinizde,söyledim ya kaç kere…