Huzur Yok Mevlâm Şiiri - Mustafa Sürmeli

Geçse de günlerim sefa içinde,
Adını anmadan huzur yok Mevlâm.
Çırpınıp dururum dünya "hiç"inde,
Adını anmadan huzur yok Mevlâm.

Binlerin içinde yalnızım sensiz,
Bedenim düzgünse, ruhum düzensiz,
Bana altın, akçe, saray gereksiz,
Adını anmadan huzur yok Mevlâm.

Bin gülsem de buruk olur bir yanım,
Her şey güzelse de kalıyor yarım,
Sensiz her anımdan hicap duyarım,
Adını anmadan huzur yok Mevlâm.

Bugün benim olan, yarın elindir,
Bana zarar veren, kendi elimdir,
En akıllı kimse; senin delindir.
Adını anmadan huzur yok Mevlâm.

Mustafa Şayra