Huzur vermiyor Şiiri - Çakmak Emine

Ağlayan gözler neden gülmüyor
Gurbete gidenden haber gelmiyor.
Bir selamı bile çok mu görüyor.
Yalnız geçen günler huzur vermiyor.

Yıkıp viran ettin garip gönlümü.
Canı sen vermiş gibi aldın ömrümü.
Toprak tamı görürsün çürüdüğümü.
Kuru toprak bile huzur vermiyor.

Tende can olmaz sen olmayınca.
Günlerim karıştı sabah olmazsa.
Bedende yaşamaz gün doğmayınca.
Doğan gün bile huzur vermiyor.

Mehtabın huzurlu yaz akşamında.
Uzanıp ta kalsak dal uçlarında.
Yıldızları seyredelim ay ışığında.
Huzur vermiyor artık ayda yıldızda

Yağmur yağar her taraf sel olup akar.
Gözlerinden sanki şimşekler çakar.
Anılara sarılıp hayallerle yatar.
Huzur vermiyor andıkça acı anılar.

03/08/2009
Pazartesi