Huzur Vermiyor Şiiri - Kemal Berk

Gece gündüz devamlı, bal kaymağı yesem de
Ne oldu bize böyle, ağzıma tat vermiyor
Eksik olan nedir ki, bende neler etsem de
Yaşadığım şu dünya, bana huzur vermiyor

Herkesin doğrusu var, bir birini tutmuyor
Ben doğruyum diyenler, diğerini duymuyor
Doğruyu bir diyen var, “O”nu kimse bilmiyor
Gerçekler gizlenince, hayat huzur vermiyor

Şaka ile karışık, yalanlar zevk veriyor
Had hudut bilmeyenler, her an bizi geriyor
Kavgaların ardından, küfür gırla gidiyor
Dost meclisi bilmeyen, bize huzur vermiyor

Herkes de ayrı bir dert, suratlar her gün asık
Konuşmaya derman yok, ses çıkmıyor hep kısık
Gülmeyi unutmuşuz, yatarız yorgan yastık
Yüzümdeki çizgiler, gönle huzur vermiyor

Aileleler küçüldü, dönüştü çekirdeğe
Kültürel değerlerim, başladı erimeye
Kardeş kardeş büyüyen, bak sen şimdi küsmeye
Eş dost akraba bitti, kimse huzur vermiyor

Nefisler kokuşunca, içmeden herkes sarhoş
Ayarlar bozulunca, her yer nasılda nahoş
İpimizi kopardık, sorumsuz bak başı boş
Sahte sevgililer, bana huzur vermiyor

Kemal’eren Kemal Berk
22.2.2021